Μια ακόμη ενδιαφέρουσα ποιοτική έρευνα σχετικά με τις επιπτώσεις και τις μεθόδους διαχείρισης αυτών σε ανθρώπους στην πρώτη γραμμή δημοσιεύτηκε πρόσφατα. Ερευνητές από το Ηνωμένο Βασίλειο πραγματοποίησαν εκτενείς συνεντεύξεις με 25 εργαζόμενους πρώτης γραμμής από διαφορετικά επαγγέλματα και ιδιότητες (γιατρούς, νοσηλευτές, κοινωνικούς λειτουργούς, ψυχοθεραπευτές, φροντιστές, κ.α).

5 θεματικές προέκυψαν από τις συνεντεύξεις:

–Επικοινωνιακές προκλήσεις: Ιδιαίτερα δύσκολες ή/και επώδυνες συζητήσεις (με ασθενείς, οικογένειες, συναδέλφους), προσαρμογή σε διαδικτυακές εποπτείες

–Ψυχοπιεστικά γεγονότα στο χώρο εργασίας: Η ανάγκη προστασίας αγαπημένων προσώπων, η μη-τήρηση των κανόνων από συναδέλφους ή την κοινότητα, νέες και εξαιρετικά επιβαρυντικές συνθήκες εργασίας

–Δομές και πόροι υποστήριξης: Κοινωνική υποστήριξη, ενότητα και σύμπνοια στο πλαίσιο της ομάδας, συντονισμός και ηγετικές πρωτοβουλίες

-Ανθεκτικότητα σε ατομικό επίπεδο: δυναμικές στρατηγικές αντιμετώπισης (proactive coping) προκλήσεων, αποδοχή της αβεβαιότητας, αυξημένη αίσθηση νοήματος και συναισθηματική ανταμοιβή

-Προσωπική ανάπτυξη: βελτίωση ανθρωπίνων σχέσεων και δεσμών εκτός της εργασίας, αναστοχασμός και αυτοστοχασμός, κατανόηση του χρόνου και της σημασίας να παίρνουμε το χρόνο μας.

Όλοι/ες οι συμμετέχοντες/ουσες ανέφεραν δυσκολίες που αφορούν τις ποικίλες αλλαγές στις συνθήκες εργασίας, αλλά επίσης και θετικά επακόλουθα και παράγοντες όπως την αυξανόμενη αίσθηση της ομάδας και αλληλεγγύης στο εργασιακό πλαίσιο όπως και νέες διαδικασίες νοηματοδότησης. Η έρευνα παρουσιάζει επίσης ενδιαφέρον καθώς διευκρινίζει συγκεκριμένες επιτυχείς στρατηγικές διαχείρισης του άγχους και στήριξης της ανθεκτικότητάς από τους συμμετέχοντες (ενασχόληση με χόμπι, διαδικτυακές κοινωνικές δραστηριότητες, διαλογισμός κ.α.). Τα ευρήματα αυτά θα μπορούσαν έτσι να χρησιμοποιηθούν στη σύσταση νέων παρεμβάσεων και την ενίσχυση καλών πρωτοβουλιών που ήδη υπάρχουν.